Vandaag op Vlinders Crime: Ik ben er dan toch snel maar aan begonnen want je kan niet achter blijven als journalist en kenner van de familie Holleeder. Het is heel herkenbaar wat ik allemaal lees .En een dag heeft te weinig uren merk ik op. Want als je er even aan begint dan wil he steeds weer een pagina meer lezen dan dat je van plan was. Met ogen beginnen nu zeer te doen en dus gaan wel morgen weer verder.
Ik heb een druk progamma, en moet dus nog veel gebeuren. Maar dit boek lezen moet er even tussen door. Zo als een speer naar de kapper op me kop kaal te laten scheren omdat ik iets had geschreven want nog niet officieel was. En dank zijn die bronnen loop ik er nu een maand bij als een bajes klant uit een of ander Russische bajesklant. Want ik voeg altijd de daad bij het woord.
Lees verder op Vlinders Crime: Boek Astrid Holleeder leest lekker weg